Zamek Sforza został zbudowany w XV wieku przez Francesca Sforzę, księcia Mediolanu, i był rezydencją panów miasta przez cztery wieki. Była to jedna z największych cytadeli w Europie i znajduje się wzdłuż Sempione Park, największego parku w mieście.

Zamek został zbudowany w połowie XIV wieku przez Galeazzo Viscontiego, lorda Mediolanu i symbolizował potęgę rodziny Visconti. Wraz ze śmiercią Galeazzo władza rodu zmniejszała się, podobnie jak zamek. Po wielu bitwach szlachta hiszpańska, francuska i niemiecka próbowała zdobyć tytuł zamku, ale to Francesco Sforza i mieszkańcy Mediolanu ostatecznie kontrolowali władzę i wyparli rodzinę Visconti.

Sforza kazał odbudować oryginalny zamek, ale chciał pokazać swoją siłę i wyrafinowanie, więc dodał do niego odrobinę renesansu. Zatrudnił sławnego florenckiego architekta znanego jako Filarete, aby przyjechał i zbudował nową fortecę. Zamek ma kształt kwadratu i posiada cztery wieże w każdym rogu, trzy dziedzińce oraz fosę.

Leonardo da Vinci spędził w zamku większość swoich złotych lat jako artysta. Przyczynił się do ukończenia wielu fresków w wielu pomieszczeniach zamku, a większość jego prac przedstawiała ludzi z dworu, takich jak Dama z gronostajem, La Belle Ferronière i Portret muzyka.