Winnica Leonarda da Vinci, przesadzona po ponad 600 latach i z powrotem do dawnej świetności. Wystarczy rzut kamieniem od absolutnego arcydzieła renesansowego geniuszu, Ostatniej Wieczerzy, znajdującego się w Bazylice Santa Maria delle Grazie, aby odwiedzić odrodzoną winnicę, którą w 1498 r. dał Leonardowi Ludovico Sforza, książę Mediolanu, w dowód wdzięczności za namalowanie Ostatniej Wieczerzy. Artysta, który pasjonował się winem, bardzo docenił ten dar, który między innymi pozwoliłby mu na uzyskanie upragnionego obywatelstwa Mediolanu, ponieważ był wówczas właścicielem działki o powierzchni około 8.300 metrów kwadratowych w samym centrum miasta. Marzenie to nie spełniło się, ponieważ kilka miesięcy później Ludovico Sforza stracił władzę. Ale winnica nadal miała głęboką sentymentalną wartość dla Leonarda i pozostała nietknięta aż do lat dwudziestych XX wieku, która została zniszczona w czasie II wojny światowej w 1943 roku.

Na szczęście, nie wszystko zostało stracone. Niektóre zakłady zostały uratowane przez Piero Portaluppi, architekta, który odrestaurował dom Atellani, rodziny dworzan Sforza. Tuż na podwórku tego prywatnego budynku, winnica Leonarda została przesadzona, w pierwotnej lokalizacji, z pomocą Uniwersytetu Nauk Rolniczych w Mediolanie, Confagricoltura i Fundacji Portaluppi. Przez cały okres trwania Expo, do 31 października 2015 r., oprócz winnicy, można zwiedzać nawet pałac Atellani, autentyczny dom-muzeum. Cofniesz się w czasie, co pozwoli ci na odbudowanie więzi między Leonardem da Vinci a miastem Mediolan.